Ρόμα και ρομαντισμός: Μαθήματα ζωής από το Ντιέγκο Φούσερ

   

«Λόγω του πως ένιωθα σωματικά θα μπορούσα να παίξω μέχρι 40 ετών σε υψηλά επίπεδα . Αλλά η ζωή συχνά σε βάζει σε αφάνταστες δυσκολίες . Θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή ήμουν παίκτης της Λάτσιο, ένιωθα στο ζενίθ της καριέρας μου ειδικά όταν γεννήθηκε ο γιος μου Ματέο . Δυστυχώς εκ γενετής έπασχε από μια σοβαρή μορφή αναπηρίας, την επιληψία . Ετσι για αρκετά χρόνια περνούσα τις μέρες μου μόνο με προπόνηση και έπειτα στο νοσοκομείο» .

« Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2011 σε ηλικία 15 ετών ο Ματέο «έφυγε» από αυτό το κόσμο. Η γυναίκα μου και εγώ έχουμε περάσει το χειρότερο πόνο που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος . Είναι αδύνατο να το χωνέψεις . Η δύναμη μας ήταν να σκεφτόμαστε πως υπάρχουν και χειρότερα . Στηρίξαμε ο ένας τον άλλον γιατί κάποια στιγμή έτσι πρέπει να γίνει» .

« Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο για εμένα ήταν η σωτηρία μου. Όταν από το υψηλότερο επίπεδο καταλήγεις στο τίποτα έχει τεράστιο αντίκτυπο. Έτσι με το φίλο μου Τζίτζι Λεντίνι ,πήγαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο σε μια εξαιρετική ομάδα κοντά στο σπίτι μας και περάσαμε τρία υπέροχα χρόνια».



«Ήταν πραγματικά θεραπευτικό για μένα»….Ντιέγκο Φούσερ 





Μιχάλης Αρβανίτης