Το ντέρμπι από την οπαδική σκοπιά!

Κακά τα ψέματα, άσχετα με τους στόχους της ομάδας, άσχετα με το γεγονός ότι συνήθως είμαστε πολλούς βαθμούς μπροστά κτλ, το ντέρμπι με τη Lazio είναι το ματς που οι απανταχού romanisti περιμένουν όσο κανένα άλλο! Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι για το συγκεκριμένο παιχνίδι στη Ρώμη χρησιμοποιείται μόνο η λέξη "ντέρμπι" χωρίς συνοδευτικό: σχεδόν κανένας romanista δεν αναφέρεται σε αυτό ως "derby della capitale", ή "ντέρμπι της πόλης", ή "ντέρμπι με τη Lazio" κτλ. Όλοι το λένε σκέτο "ντέρμπι", γιατί πολύ απλά αυτό είναι το πραγματικό και το σημαντικότερο ντέρμπι μας. Δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσεις με έναν οπαδό της Roma για το "ντέρμπι" και να αναρωτηθεί σε ποιο ντέρμπι από όλα αναφέρεσαι! Αντίθετα, όλα τα υπόλοιπα έχουν συνοδευτικό (π.χ. "ντέρμπι με τη Γιουβέντους").

Ως γνωστό, ολόκληρη την εβδομάδα που προηγείται όλοι ασχολούνται με το συγκεκριμένο ματς! Μέσα σε αυτές τις ημέρες βρισκόμενος κανείς στην "αιώνια πόλη", θα ακούσει τη λέξη "ντέρμπι" ίσως και εκατοντάδες φορές (ήδη παραπάνω ειπώθηκε 9 φορές σε 8 σειρές!!!).

Στο δρόμο για το γήπεδο:

Την ημέρα του ματς η προετοιμασία αρχίζει από νωρίς, με τον κόσμο να ξεκινάει για το Olimpico σχεδόν ένα τετράωρο πριν από τη σέντρα του αγώνα. Στο γεγονός αυτό πέρα από την ανυπομονησία και την υπερδιέγερση που νιώθει κανείς από το πρωί, παίζει ρόλο και το μεγάλο μποτιλιάρισμα! Για την αποφυγή περίεργων "συναντήσεων" μεταξύ των αντίπαλων οπαδών, αρκετοί δρόμοι είναι κλειστοί με αποτέλεσμα τα οχήματα να παρκάρονται σχεδόν 1 με 1,5 χιλιόμετρο μακριά από το γήπεδο. Από εκεί και πέρα, περπάτημα! Επίσης, ο αποκλεισμός διαφόρων δρόμων γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε ανάλογα με την πλευρά του γηπέδου στην οποία θέλεις να πας, κινείσαι μέσα από συγκεκριμένες διαδρομές. Εν ολίγοις, αν θέλεις να πας στη δική μας πλευρά, δύσκολα θα πετύχεις "laziali" στο δρόμο, καθώς ακολουθούν άλλη διαδρομή (τουλάχιστον από ένα σημείο και μετά).

Τα περισσότερα αυτοκίνητα που πηγαίνουν στο Olimpico, είναι συντονισμένα στα τοπικά-οπαδικά ραδιόφωνα της ομάδας. Εκεί, πέρα από τα ρεπορτάζ που έχουν να κάνουν με το αγωνιστικό κομμάτι, αυτό που σε βάζει για τα καλά στο κλίμα είναι τα τηλέφωνα των "ακροατών": Οι γραμμές είναι ανοιχτές στο κοινό και κάθε 1-2 λεπτά, παίρνει κόσμος ο οποίος συνήθως βρίσκεται καθοδόν και φωνάζει συνθήματα!

Έξω από το γήπεδο:

Αφού λοιπόν τα οχήματα φτάσουν στο "αναγκαστικό πάρκινγκ", ξεκινάει ο ποδαρόδρομος! Αλλά σίγουρα είναι ποδαρόδρομος ευχάριστος και όχι μοναχικός! Romanisti ντυμένοι στα giallorosso, συνθήματα, στάσεις για αλκοολούχα ποτά κτλ κτλ! Φτάνοντας κανείς έξω από το γήπεδο, μπαίνει πλέον κανονικά στο κλίμα του αγώνα. Όσο νωρίς και να νομίζει ότι έφτασε, ήδη ο κόσμος που αράζει στα μπαρ έξω από την curva sud είναι πολύς! Πάγκοι με μπλουζάκια, κασκόλ, καπελάκια, σημαίες κτλ, μπύρες, σάντουϊτς (panini), συνθήματα και δυναμιτάκια (bomboni). Ο κόσμος πληθαίνει συνεχώς και σιγά σιγά ακούγονται και συνθήματα εντός του γηπέδου: "e' (ή per) la lazio merdaa" και καταλαβαίνεις ότι βγήκαν για ζέσταμα οι αντίπαλοι, χειροκροτήματα και "εκρήξεις" και καταλαβαίνεις ότι βγήκαν οι δικοί μας! Ώρα να μπαίνουμε και μεις!

Στην πρώτη είσοδο, θα σου σπάσουν τα αυτιά οι "πλανόδιοι" που πουλάνε τους... καφέδες "bogheti". Σφηνάκι καφέ με αλκοόλ, απαραίτητο σκηνικό του ντέρμπι. Άσε που ακούγοντας αυτό το "bogheti, bohgeti" συνεχώς, σκέφτεσαι "θα πάρω ένα μπας και σκάσουν"...

Εντός γηπέδου:

Η ατμόσφαιρα είναι φανταστική. Και μόνο που μόλις μπαίνεις βλέπεις τους απέναντι, η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινα! Αλλά ας το πάρουμε κι εδώ με τη σειρά:

- Αν είμαστε γηπεδούχοι, ζούμε για τη στιγμή του ύμνου! Στο άκουσμα της πρώτης νότας, όλα τα κασκόλ ανεβαίνουν ψηλά, οι σημαίες κυματίζουν, τα βαρελάκια στο ταρτάν έχουν ανάψει ήδη και βγάζουν τους πρώτους καπνούς (συνήθως κίτρινα και κόκκινα), ενώ όλοι, σε όλες τις θύρες, είναι όρθιοι και τραγουδάνε υπό τους κρότους των δυναμιτών οι οποίοι συνοδεύουν το τραγούδι! Οι απέναντι γιουχάρουν, αλλά ανάθεμα κι αν τους ακούς, αν τους βλέπεις και αν τους δίνεις σημασία. Το αποκορύφωμα όπως πάντα στο δυνατό σημείο "Roma Roma Roma", εκεί που τα βαρελάκια έχουν τιγκάρει τη Sud με καπνό και -άσχετα αν είσαι πραγματικά ή όχι- αισθάνεσαι μεθυσμένος από την όλη φάση! Πακέτο με τον ύμνο, πηγαίνει το σύνθημα που ακολουθεί στο τέλος του, καθώς κατά πάσα πιθανότητα ξεκινάει το " per la lazio, merdaa, per la lazio merdaaa, fogna de sta cita' " ή το "sembra napoli" και πραγματικά το πέταλο σείεται! (για τα συνθήματα θα πούμε παρακάτω)

- Αν είμαστε "φιλοξενούμενοι", ελπίζουμε αντί για τον κλασικό ύμνο τους, να παίξει το τραγούδι τους "non mollare mai" ("μην τα παρατάς ποτέ"). Περιμένουμε, περιμένουμε, τους αφήνουμε να κάνουν τα δικά τους και στο ρεφραίν τραγουδάμε και μεις στον ίδιο ρυθμό "non molarlo mai, lazio merda ale" (δηλαδή μη σταματήσεις να τον παίζεις ποτέ, lazio σκ@τό)! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όλο το γήπεδο να τραγουδάει στο ίδιο ρυθμό κι εμείς, γνωρίζοντας ότι είμαστε λιγότεροι, τα δίνουμε όλα για να ακουστούμε!!! Τα λαρύγγια βγαίνουν έξω από το στόμα, η πίεση ανεβαίνει, τα πρόσωπα κοκκινίζουν και το non mollarlo mai τελικά φτάνει μέχρι απέναντι! Το συναίσθημα είναι εξίσου δυνατό με τη στιγμή του δικού μας ύμνου!

*Να σημειωθεί ότι η λέξη merda, στην κυριολεξία σημαίνει "σκ@τό". Μπορεί να φαίνεται λάιτ, αλλά είναι μια λέξη που χρησιμοποιούν οι Ρωμαίοι συνέχεια στην καθημερινότητα. Για πρόσωπα, μεταφορικά είναι σαν τα κ@λόπαιδο, μπινές κτλ (raggazzo di merda) που λέμε εμείς. Χρησιμοποιείται για να περιγράψει καταστάσεις, καθημερινότητα, τα πάντα! Χρησιμοποιείται παντού! Όσον αφορά τη lazio, είναι το βασικό της "προσωνύμιο" από την πλευρά μας.

- Χαρακτηριστικό των ντέρμπι, αποτελούν τα πανό με μηνύματα στο απέναντι πέταλο. Μεγάλα πανό, τα οποία σηκώνονται στη διάρκεια του αγώνα και "τη λένε" στους απέναντι για διάφορα πράγματα. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι όταν σηκώνεται το πανό, όσοι βρίσκονται στις από κάτω σειρές κάθονται κάτω για να γίνει αυτό εμφανές και ευανάγνωστο! Σε κάθε ντέρμπι αυτά είναι σίγουρα καμιά δεκαριά...

- Ωραία ατμόσφαιρα δίνουν οι σημαίες οπτικά, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν είσαι μέσα στο πέταλο σε κουράζουν! Βλέπεις μισό ματς, στραβολαιμιάζεις, αλλά όπως και να το κάνουμε... ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!

- Άλλο γνώρισμα της Sud, το οποίο διαφέρει με το τι συμβαίνει σε πολλά πέταλα εδώ τα τελευταία χρόνια, είναι το γεγονός ότι ο κόσμος παράλληλα με τα συνθήματα υπέρ της ομάδας στη διάρκεια του ματς, βλέπει ματς. Οι οπαδοί της ομάδας δεν ασχολούνται μόνο με την κερκίδα αδιαφορώντας για το τι γίνεται στον αγωνιστικό χώρο, αλλά παρακολουθούν το ρυθμό του ματς: πέφτει γιούχα σε άστοχα σουτ των αντιπάλων, σε σκληρά φάουλ, σε ηθελημένες καθυστερήσεις του αντιπάλου κτλ... Η κερκίδα συμμετέχει ενεργά στο ματς.

- Το Olimpico είναι τεράστιο και αυτό δημιουργεί ένα "αρνητικό" παράγοντα όταν η ομάδα μας δέχεται γκολ και συγκεκριμένα όταν οι άλλοι είναι φιλοξενούμενοι. Βλέπεις το γκολ, αλλά ο ήχος από τα πανηγύρια στο απέναντι πέταλο αργεί κανένα δευτερόλεπτο να φτάσει στα αυτιά σου! Για μια νεκρή στιγμή λοιπόν μπερδεύεσαι, καθώς βλέπεις τη μπάλα στα δίχτυα αλλά δεν ακούς κάτι και πάνω που ενδεχομένως να σκέφτεσαι "τι έγινε, το ακύρωσε;", έρχεται η στιγμή που το συνειδητοποιείς... καθώς ο ήχος ταξιδεύει πιο αργά από το φως! Βέβαια, αυτό το νιώθουν και οι άλλοι και σίγουρα πολύ πιο συχνά! Θετικό ή αρνητικό, είναι ένα γνώρισμα του ντέρμπι...

- Τα τελευταία χρόνια η curva sud δεν κάνει πολλές "coreo". Ο λόγος είναι ο εξής: πλέον χρειάζεται άδεια από την αστυνομία για να γίνει κάτι τέτοιο και οι romanisti προτιμούν να προωθήσουν το παλιό στυλ, το λεγόμενο "curva sud vecchie maniere", με απλό και ουσιαστικό tifo, δηλαδή φωνή, κασκόλ, σημαίες, πυρσούς, βαρελάκια και... δυναμίτες! Αντίθετα, οι απέναντι σε κάθε ντέρμπι επιλέγουν να κάνουν "coreo" και μάλιστα κάποιες φορές έχει συνδράμει και η διοίκηση!!! Συγχαρητήρια...

Συνθήματα αντι- Lazio:

- Είπαμε και πριν, το συνώνυμο της lazio είναι το merda. Οπότε το κλασικό σύνθημα, ο δεύτερος ύμνος των ντέρμπι είναι το εξής: Ε' la lazio merdaaa, e la lazio merdaa, e la laziooo merdaaa, Fogna de 'sta cita' ! Μετάφραση: "η lazio είναι σκ@τό, ο βόθρος αυτής της πόλης"

- Συνεχίζουμε με σύνθημα που έχει βασικό συστατικό τη λέξη merda: Perche merda sei, e merda resterai. Perche merda sei, e merda resterai. Oh bastardo biancoblu oooo, t' insultiamo sempre piu oooo! Perche merda sei... Μετάφραση: γιατί merda είσαι και merda θα παραμείνεις. ο bastardo γαλανόλευκε, σε βρίζουμε συνέχεια...

- Ρώμη και Νάπολη, έχουν έχθρα σαν πόλεις. Λόγω χρωμάτων αλλά και λόγω κάποιων άλλων παραγόντων, παρομοιάζουμε τη Lazio με τη Napoli, πράγμα που δεν τους αρέσει καθόλου. Γι' αυτό και όταν κάνουν τις "coreo" τους με τα χρώματα της... Napoli, τραγουδάμε "sembra Napoli"! Μετάφραση: φαίνεται η Νάπολη, μοιάζει σαν τη Νάπολη κτλ...

- Συνεχίζουμε με τα κοινά χαρακτηριστικά που έχουν Lazio και Napoli.

Voi siete i biancoblu: la lazio, le guardie e i napoletani, voi siete i bancoblu! Μετάφραση: Οι γαλανόλευκοι είστε εσείς: η Λάτσιο, οι "φύλακες" και οι ναπολιτάνοι! Το σύνθημα αποτελεί παράφραση του noi siamo i biancoblu που φωνάζουν οι laziali.

Σημείωση: η έννοια της λέξη guardie στην Ιταλία καλύπτει σώματα φύλαξης από δεσμοφύλακες, αστυνομικούς μέχρι και σδόε!

- Noi odiamo la lazio, uccidiamoli! Μετάφραση: Μισούμε τη lazio, να τους σκοτώσουμε! (στο βίντεο μετά το 1:20).

Μετά το ντέρμπι:

Κατά την έξοδο από το γήπεδο, σαφώς και η ψυχολογία του κόσμου εξαρτάται από το αποτέλεσμα της ομάδας. Αν δεν είναι το επιθυμητό για μας, σίγουρα το βήμα στην έξοδο είναι πιο γρήγορο και πιο βιαστικό και σίγουρα επικρατεί μια σχετική ησυχία. Και εκεί καταλαβαίνεις πόσο λίγοι είναι οι άλλοι οι οποίοι δεν έχουν κάποιον άλλο ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης πέρα από το να κερδίσουν τη Roma, καθώς τους ακούς που παραμένουν στις κερκίδες και πανηγυρίζουν για αρκετή ώρα...

Αν η ομάδα μας κάνει αυτό που της -και μας- αρμόζει, σίγουρα η εφορία είναι πολύ μεγάλη, καθώς για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται το ποιος κάνει κουμάντο στην πόλη. Πρέπει να τους θυμίζουμε ποιοι είμαστε και ποιοι είναι! Χαρά, κ@υλα και ανακούφιση! Από την άλλη, ξέρουμε όμως ότι το πράγμα δεν τελειώνει εκεί. Δεν ολοκληρωθήκαμε και σαν άνθρωποι επειδή κερδίσαμε τη Lazio!!! Roma είμαστε και όσο και αν η νίκη στο ντέρμπι επιβάλλεται, από μόνη της δεν μπορεί να αποτελέσει την ολοκλήρωση κάποιου στόχου, πάντα τη συνδυάζουμε με τον απώτερο στόχο της χρονιάς!

Πέρα από το αποτέλεσμα, αν στο "πήγαινε" υπήρχε ένα άλφα μποτιλιάρισμα, στο "γύρνα" γίνεται πανικός! Σημειωτόν για αρκετή ώρα, με όλους τους δρόμους μπλοκαρισμένους στο φουλ... Μποτιλιάρισμα που σου δίνει την ευκαιρία να κάνεις ένα σύντομο replay όσων είδες και έζησες πριν και κατά τη διάρκεια του ματς!

Επίλογος:

Κλείνουμε με ένα από τα ωραιότερα "coreo" σε ντέρμπι, με το μήνυμα του πανό που βρίσκεται κάτω να αποτελεί την πεμπτουσία της έννοιας του ντέρμπι για την ομάδα μας:

Σαιζόν 2000-2001, τελευταίο σκουντέτο της ομάδας! Coreografia αλά ποδοσφαιράκι oldscool, η οποία κάτω γράφει Prendiamoli a pallonate, σε πολύ ελεύθερη μετάφραση "θα τους σκίσουμε"!

Σκίστε τους!!!!!!!!!!!!!

                                                                                                   -Κώστας ASR-